5de week

Hallo lieve lezers,

deze week heb ik mijn stage op de childrens ward afgesloten met heel veel werk! Vanaf maandag begin ik een nieuw avontuur op een andere afdeling. Deze week begonnen eerste jaars nurse studenten voor 2 weken aan hun stage en er kwamen er ook dus een paar naar mijn afdeling. Ze hadden allemaal erg veel belangstelling voor mij en wilde alles van mij weten. Omdat het mijn laatste week was mocht ik de laatste drie dagen de baas zijn van de afdeling. Dit houdt in dat ik iedereen mocht aansturen en ook het reportboek mocht invullen. Het was erg veel verantwoordelijkheid, maar ging super goed. Deze week heb ik me ook bezig gehouden met de wondverzorging van 2 zusjes die allebei brandwonden hebben opgelopen. bij de oudste zus moesten we haar op een gegeven moment zelf in slaap brengen. Ze werkte zo erg tegen. De kleinste trapte me keihard en beet me. Maar ik vergeef het ze allebei, want het doet ook gewoon ontzettend veel pijn. De wondverzorging moet normaal om de 4 dagen, maar bij hun deden we het vaker. Je haalt dan eerst het grote verband af en maakt de laatste gazen vervolgens nat, zodat je ze makkelijk kan verwijderen. Je maakt dan de wond schoon met normal selane en vervolgens smeer je er zinksulfaatzalf op. Dan verbind je het weer. Maar vaak moesten we eerst nog stukken huid wegsnijden die loskwamen. De fysio moest ook ingeschakeld worden voor de oudste zus. Ook mocht ik bloed afnemen bij een aantal kindjes en iv lijnen zetten. Iedereen vond dat ik alles goed in orde had en ik was dus best trots op mezelf.

Met twee van de studenten ben ik van de week een pizza en friet wezen eten. Eindelijk weer wat nederlands eten. Voor de rest was het van de week een aantal avonden kaarten en wat gaan drinken. Vrijdagavond vertrok ik na mijn werk voor een funeral naar een dorpje verder. Een begrafenis is heel anders dan in Nederland. De avond ervoor, wordt het lichaam (dat vaak al langer dan een maand in het mortuarium ligt) met een ambulance en een hele stoet met muziek naar het huis gebracht. Daar krijgt het lijk mooie kleren aan en in dit geval braken ze haar botten!! Toen zetten ze haar op een stoel, vandaar het breken van de botten. Zo werd ze in een tent neergezet de volgende morgen. s' Ochtends kon je dan afscheid gaan nemen van het lichaam. Vervolgens werd ze pas in een kist gelegd. De kist werd naar de kerk gebracht, waar er een hele dienst gehouden word. Tijdens diensten in de kerk vragen ze ook altijd geld, dus nu ook. De dienst was erg mooi. Er werd een biografie voorgelezen en de familieleden vertelde wat. Daarna kon je je communie komen halen en werden er liederen gezongen. De pastoor zwaaide ook met wierook over de kist. Na de dienst werd de koffer weer in de ambulance gelegd en mocht ik in de laadbak van een truck. Zo gingen we in weer een stoet met allerlei muziek naar de begraafplaats. Daar werd ze in een graf gelegd en sprak de pastoor nog, gooide familieleden aarde op de kist en maakte de pastoor een kruis in die aarde. Vervolgens gingen we met zijn alle eten, drinken en dansen. Het was toen een heel feest. Je zag toen niemand meer huilen, iedereen was vrolijk. We moesten allemaal in een kring dansen. Ik en Gina, met wie ik mee was, kregen allebei een sjaal om. Dat betekend dat we goed kunnen dansen. Iedereen ging filmpjes maken en foto's. De dag werd dus vrolijk afgesloten.

Vandaag was ik te moe om naar de kerk te gaan. Ik ben wel naar de lower fall geweest. Daar heb ik even een duik genomen, wat lekker verkoelend was. Het was alleen niet zo lekker weer, dus bleven we niet te lang. Dat was maar goed, want het ging toen we thuis waren weer eens keihard regenen. Het is al de hele week raak met de regen. Ook de elektriciteit gaat weer lekker. Gisteravond een hele avond zonder gezeten tot later op de ochtend. Telkens als het regent zetten ze hem uit lijkt het wel. Dus dat is wel balen. Ook had ik heel erg last van mijn buurjongen. Hij bleef me maar lastig vallen en deze week was ik het echt beu. Na al een aantal waarschuwingen te hebben gegeven tegen hem, dat ik niks wil, ben ik naar mijn vader gestapt. Die is heel beschermend en heeft hem een ernstige waarschuwing gegeven, dat hij mij met rust moet laten. Tot nu toe heeft dat geholpen. Deze kinderen hebben niet zulke normen als wij. Zo vragen kinderen mij ook vaak om geld of eten. Ik wijs ze allemaal af. Ook een vriendin van de familie vraagt het wel eens. Ik heb haar uitgelegd dat ze dat niet moet doen, want ik ben niet rijk. Ze denken dat namelijk wel. Maar ze begrijpen het wel als je het uitlegt. Ik ben benieuwd hoe vaak ik nog zoiets meemaak.

Tot volgende week!