Einde van mijn stage en begin van de vakantie

hallo allemaal,

voor degene die dachten dat mijn blog nu klaar was, nee hoor ik ga gewoon nog even gezellig door. Dan kunnen jullie de avonturen blijven volgen van mij en mama.

Maandag heb ik mee mogen helpen met het plaatsen van een maagsonde. De patiënt kon namelijk geen vast voedsel meer innemen. Ik mocht luisteren of hij in de maag zat. Dit kon je duidelijk horen. Ze trekken hier alleen geen maagsap op om er zeker van te zijn dat je in de maag zit. Vervolgens spoten ze porridge, een soort pap, via de sonde naar binnen. Speciale sondevoeding kennen ze hier niet! Op het einde spoelen ze gelukkig wel na met water. Ik mocht vervolgens medicijn klaarmaken en toedienen via het infuus. Na de doktersronde mocht ik de nursing notes invullen. s'Avonds had ik afsluitend gesprek met de organisatie. Mijn organisator bood zijn excuses aan voor zijn gedrag van onder andere het visumgedoe. Dat vond ik wel netjes en ik heb dus wel een goed gesprek met hem erover gehad. Hij heeft dus wel wat geleerd voor de volgende keer. Het was de laatste avond voor mijn 3 vriendinnen, dus gingen we nog even wat drinken.

Dinsdag was de dokter er niet. Ze moesten dus op zoek naar een ander en uiteindelijk kwamen er zelfs drie dokters. Ook gingen we met zijn drieën de vitale tekens meten bij misschien 10 mensen. Zo rustig was het dus! In de ochtend ging het ook nog eens 30 minuten zonder stroom erg vervelend, want het was ook nog eens aan het stormen dus zagen niks. Ik mocht vandaag wel zelfstandig een katheter verwijderen en infuus. s'Middags werd er iemand binnen gebracht die een ernstig ongeluk had gehad. Hij zat helemaal onder het bloed, dus mocht ik assisteren. Ik pakte alle spullen en gaf het door. Ik zorgde dat er genoeg verband was en gaasjes om schoon te maken. Ik hielp met het openknippen van zijn shirt. En toen alles schoon was, kon ik handmatig de bloeddruk meten. Dat lukte namelijk niet met de digitale. Hij had een hele diepe snee in zijn voorhoofd en wat schaafplekken op zijn rechterbeen, maar voor de rest was het gewoon veel bloed en niks te zien. Na het werk weigerde een taxi chauffeur me verder te rijden. Hij stelde voor me voor 50 cedi meteen naar Wli te brengen. Ik zei vriendelijk dat ik er niet van gediend was en dat hij me nu naar het station moest brengen. Na wat gemopper zette hij de muziek keihard aan en reed me toch naar het station, waar ik gewoon een troto voor 5 cedi kon nemen. s'Avonds keek ik een nieuwe film met brad pitt.

Woensdag was een erg leuke dag op het werk. Eerst kwam er een vrouw binnen die gebeten was door een hond. Niemand mocht haar wondverzorging doen, behalve ik! Mijn collega pakte de spullen en ze ging helemaal te keer, nee dat blanke meisje moet het doen. Dus ik maakte haar wond schoon en verbond het netjes. Daarna kwam er een klein meisje binnen, waar zo te zien niks mis mee was. Totdat de moeder ging vertellen dat we in haar neus moesten kijken. Dus ik ging met haar naar de neus-, keel- en oorkamer. Daar keken we in de neus en zagen een nootje zitten! Het kind besloot het niet op te eten, maar in de neus te stoppen. Na een aantal mislukte pogingen om hem proberen te pakken, bracht ik haar uiteindelijk naar theatre. Daar is het er onder narcose uitgehaald. Ze lieten hem mij zien, die was nog best groot. Thuis ging ik mijn laatste spulletjes wassen.

Donderdag kregen we een klein jongetje binnen die een halve batterij had opgegeten. Echt de raarste dingen deze week. We moesten zijn maag leegpompen en vervolgens een infuus met normal saline opstarten. Het kindje vond het echt niet leuk en trok de eerste slang er weer uit. Dus moesten we weer opnieuw beginnen. Ik mocht daarna de admissionformulieren invullen voor het jongetje. s;Middags wilde ze iemand naar huis sturen met zijn canule nog in! Ik was de enige die het zag, dus riep hem terug en haalde hem er snel uit. Mijn collega's lachen omdat ze het niet gezien hadden! Terug thuis ging ik naar de chief om mijn queenjurk terug te brengen en hem te bedanken voor de leuke tijd. Daarna heb ik al mijn spullen ingepakt die ik mee wilde nemen. s'Avonds ging ik nog met Edem en Wouter kaarten.

Vrijdag was mijn laatste werkdag. Ik zag er echt tegenop. Ik nam van iedereen afscheid en had nog een gesprek met de DDNS. Zij vertelde dat iedereen mij ging missen en dat ik een hardwerkende student was. Ze zei dat iedereen tevreden was en dat ik zo door moest blijven gaan. Ze hoopte me ooit nog eens terug te zien! We kregen ook een nieuwe opname met een hoge bloeddruk. Hij stikte vandaag ook in een stukje brood. Na moeite om het eruit te krijgen met de heimlichgreep, brachten ze hem in slaap en zogen zijn mond en keel uit. Gelukkig hielp dat. s'Middags hielp ik schrijven. Ik mocht het admission & discharge boek invullen, de handing over notes en de afdeling status. Daarna mocht ik naar huis. Voordat ik weg ging kwam Bright, mijn beste maatje, nog langs. Hij haalde fanta voor me voor onderweg, als cadeautje. Zo lief, ik ga hem en mijn andere collega's echt missen. Vervolgens had ik een reis van 4 uur met de troto. Een troto met 2 kleine kinderen, 2 kippen en een vals zingende buurman verder, kwam ik op het vliegveld aan. Daar heb ik een tijd zitten wachten en daar kwam eindelijk mijn mama aan! Ik was super blij om haar te zien! Te lang geleden. Na het wachten op de shuttle, kwamen we in een apart hotelletje aan. Daar gingen we lekker slapen.

Zaterdag was shopdag! We gingen naar Accra mall, een soort koopcentrum. Daar kocht ik voor mezelf kleding en lippenstift. Ook dronken we gezellig wat bij een soort starbucks. Daarna gingen we naar het art centre. Daar verkopen ze allemaal zelfgemaakte afrikaanse spulletjes. Ik heb daar een onwijs leuke leren tasje gekocht. Hij vroeg 120 cedi, maar ik heb hem meegenomen voor 40. Dus een goede deal. Iedere verkoper daar riep je of probeerde je binnen te trekken, ik was het dus al snel beu. Er liep een man de hele tijd tegen mijn moeder dat we echt even in zijn shop moesten komen kijken. Dat deden we nadat we klaar waren. Daar kreeg ik spontaan een drumlesje. Super leuk en het ging nog redelijk goed. Het was inmiddels alweer naar vieren, dus gingen we terug naar Accra mall om wat te eten en daarna naar het hotel. Daar hebben we gerelaxt en op tijd gaan slapen. Zondag hebben we een relaxte dag gehad. s'Ochtends lekker in bed blijven hangen en uiteindelijk naar het strand geweest. Daar lekker bij een strandbar op een loungeset gaan zitten en daar de middag doorgebracht. Mijn nagels zijn netjes gelakt en ik kreeg een kleine voetmassage, die ik niet prettig vond. In het begin kwamen er nogal veel verkopers, dat was wat minder. Uiteindelijk hield dat wel op en was het te doen. Rond een uur of 4 gingen we terug. s'Avonds nog wat gegeten bij de KFC en rondgehangen op de hotelkamer.

Pepita's aanvullingen: de strijd met de taxi is wel een beleving. onderhandelen wordt steeds makkelijker maar dan zal ik het maar niet hebben over de voertuigen waarbij je soms echt door de vloer naar buiten kijkt;) vandaag was wel een toppunt met een serieuze kamikaze piloot die voor niets en niemand stopte. En daarmee door ging tot hij niet anders kon en dan was het spannend of we niet toch een tikje tegen een bumper zouden geven. Rode stoplichten waren vooral het teken voor gas geven , toeteren en zwaaien met je handen. kortom ik ga morgen rijden als een echt ghanees :)
Op de art market was een aardige (maar waren ze dat niet allemaal al was het maar omdat we blank zijn) oudere man die prachtige doeken had, ook die waren er bij de vleet, maar hij had er een waar ik een beetje verliefd op werd. Met het advies van de taxi driver in onze oren geknoopt om vooral af te wachten en later eventueel terug te gaan, heb ik de strijd hard gevoerd en uiteindelijk mijn mooie afrikaanse vrouwen en nog een kleine met olifanten kunnen kopen voor de helft wat hij wilde dus ik voel me goed.